در چهارم آبانماه ۱۳۶۲، موشک صدام بر قلب کودکیِ بهبهان فرود آمد؛ بر دفتر و تخته، بر دنیای بازی و امید. مدرسه شهید حمدالله پیروز در چشمبرهمزدنی به خاک و خون کشیده شد و دهها دانشآموز معصوم، در میان نیمکتها به دیدار آسمان رفتند. اکنون، پس از گذشت سالها، منصور شمس، یکی از بازماندگان آن روز سیاه در گفتوگویی با پایگاه خبری عصر مطالبه بهبهان، بغض فروخوردهی نسل سوختهای را روایت میکند که هنوز صدای زنگ آخر را از یاد نبرده است.
امام جمعه بهبهان از مهمترین عوامل پیشرفت در این زمینه را حفظ وحدت و هماهنگی در بین ارکان آموزش و پرورش دانستند و بیان نمودند و اگر ارکان آن همدل و هماهنگ نباشند و بنا بر حذف یکدیگر باشد، آن نهاد نمیتواند موفق باشد.